We zijn verheugd om de release aan te kondigen van ons eerste album met ons theater-muziek project: Moon Cabaret. Het album zal worden uitgebracht op 8 oktober 2021 bij ZIP Records.
"We zijn zo enthousiast voor deze release. Met Mr. Moon combineren we spookachtige folk muziekdeuntjes met een backing band van hedendaagse avant-garde circus koperblazers... hoop dat jullie er net zoveel van houden als wij!"
- Laurien Schreuder
Moon Cabaret combineert eigenzinnige filosofische liedjes met latinritmes en met koper gevulde melodieën met een Mexicaans tintje. Hun muziek kan het best omschreven worden als 'avant-garde cumbia' en zal je zeker in beweging krijgen.
De band wordt aangevoerd door operadiva Laurien Schreuder en Mexicaanse clown & muziekvirtuoos Osito von Ropi (voorheen Los de Abajo), met percussie van squeekoloog Gunga Alan Purves en verder koperblazers, gitaar, klarinet en saxofoon. Dit rondtrekkende ensemble speelde eerder op het Eurosonic Festival, Paradiso Amsterdam, Ollin Kan Mexico, BBC Radio en plaatsen ver daarbuiten. Moon Cabaret is het meest recente project van Snowapple, ook bekend van het folk-geïnfuseerde vocale trio van Laurien Schreuder, Una Bergin en Laura Polence.
Het album, Mr. Moon, dat op 08 oktober 2021 uitkomt via Zip Records, is een samenwerking tussen Snowapple Artistic Leader Laurien Schreuder in de rol van songwriter, Michiel Hollanders in de rol van producer en Gregg Moore als arrangeur (op het album zingt Schreuder ook en speelt klarinet, Hollanders bespeelt snaarinstrumenten, waaronder die hij zelf heeft ontworpen en gebouwd, en Moore bespeelt koperinstrumenten). Moore begon acht jaar geleden voor het eerst met Snowapple te werken, toen de band een concert bij hem thuis in Californië speelde en Hollanders met de groep in contact kwam tijdens een van hun eerste theaterproducties, Project Lucy. Mr. Moon groeide uit een intensief samenwerkingsproces tussen Schreuder, Hollanders en Moore, waarin elk lid van het creatieve team bijdroeg aan het realiseren van een collectieve visie - met bijdragen van muzikanten, ontwerpers, vertalers, acteurs, regisseurs, en meer onderweg.
Laurien Schreuder zei: "We zijn zo enthousiast voor deze release. Met Mr. Moon combineren we spookachtige folk muziekdeuntjes met een backing band van hedendaagse avant-garde circus koperblazers... hoop dat jullie er net zoveel van houden als wij!"
Gregg Moore begon enkele jaren geleden arrangementen te schrijven die hij omschrijft als "Balkan Banda Circus" stijl voor Snowapple en er was meteen een klik. Na meer en meer arrangementen ontstond als vanzelf het idee om van de resultaten een album te maken. Moore's expertise in het schrijven van brassbands omvat tien jaar als directeur van een brassband in Amsterdam, en omspant stijlen zo divers als banda muziek uit Mexico en Balkan muziek uit Zuidoost-Europa. Moore werkte nauw samen met Hollanders om een elektro-akoestisch geluid te creëren voor het album, waarbij akoestische instrumenten zoals baritonhoorn en klarinet vermengd worden met elektrische instrumenten zoals gitaar en bas. Moore is vooral trots op de covers op het album, waaronder Niño Perdido, een populaire banda tune, en La Llorona, een belangrijk nummer voor Latinx feministen. "We hebben deze nummers naar plaatsen gebracht waarvan mensen nooit gedacht hadden dat ze zouden gaan" in termen van stijl en arrangementen, deelt Moore.
Michiel Hollanders karakteriseert zijn rol als producer als "ruimte proberen te creëren voor iedereen om zijn ding te doen". Hollanders noemt het werken met mensen uit vele landen, culturen, talen en tijdzones als een van de hoogtepunten van het Mr. Moon project. Vanwege de COVID-19 pandemie nam het productieproces meer tijd in beslag dan normaal. Het was gewoonweg niet mogelijk om de muzikanten in Los Angeles samen te brengen om persoonlijk op te nemen zoals oorspronkelijk gepland. Het voordeel was dat de productie de tijd kreeg om samen te komen; wat resulteerde in een zeer organisch, gepolijst klinkend album. Tijdens het demo proces begon Hollanders met het opnemen van bepaalde belangrijke lijnen op gitaar (om de muzikanten te voorzien van een backing track, in plaats van een click track om mee op te nemen) wat leidde tot de ontwikkeling van de hybride elektro-akoestische sound die op het album te horen is.
